‘Het is altijd fijn thuiskomen in Lelystad’

Zo’n 50 jaar en 4 woningen verder wonen Klaas en Gerda met veel plezier in Lelystad. Ze hebben de stad zien groeien, vrienden gemaakt en voelen zich er thuis. Qua woongenot zijn het overweldigende groen, de rust en ruimte belangrijke factoren voor het echtpaar. “De drukte zoeken we zelf wel op.” 

Samen bouwen aan de stad

Bijna 52 jaar geleden kwam Klaas in Lelystad wonen voor werk. “Ik werkte bij de Rijksdienst in Zwolle als bouwkundig calculator en we gingen in Lelystad aan de slag. Lelystad was destijds natuurlijk nog heel erg klein en echt in opbouw. Met een stukje Lelystad-Haven, Atolwijk en Zuiderzeewijk. En daarbij een deel van het Lelycentre, moesten we het in die tijd doen. Het was een mooie uitdaging en daar hoorde een verhuizing bij.” Zodoende streek Klaas neer in één van de oudste wijken van Lelystad: Rode Klif in de Zuiderzeewijk. “Een mooie tijd met allemaal jonge mensen, van ingenieurs tot onderwijzeressen. Mensen die er zin in hadden om te helpen om Lelystad op te bouwen. Dat schept een band.” De zogenaamde ‘vrijgezellenwoning’ was te klein voor twee. Dus toen er plannen waren om samen in Lelystad te settelen, werd er een nieuw huis gekocht in Karveel.
“Toen ik naar Lelystad kwam vanuit het Gooi, was er al meer dan toen Klaas er ging wonen. In 1978 waren de wijken Kempenaar en Karveel in aanbouw. Natuurlijk was het nog behoorlijk kaal, maar wel een heel fijn buurtje,” zegt Gerda.

Je hoort er in Lelystad snel bij

Toen Gerda naar Lelystad kwam had ze direct een baan in de kinderopvang. “Dat vond ik wel belangrijk, dat ik wel een baan had in mijn nieuwe woonplaats, want hoe kun je anders iets opbouwen. Het grote voordeel van die tijd was dat veel mensen van buiten de stad kwamen, dus iedereen had datzelfde ‘probleem’. Dat schept een band.” Ze heeft haar hele carrière in de kinderopvang gewerkt en daardoor een groot netwerk aan collega’s, ouders en kinderen (die nu ook soms ouders zijn). “Ik vind dat erg leuk. Dat je mensen groet als je ze tegenkomt, een praatje maakt. Dat is ook typisch Lelystad, het is laagdrempelig, je hoort er snel bij en toch is het groot genoeg om je terug te trekken. 

Met de stad meegegroeid

Lelystad groeide in die tijd enorm, er werd veel gebouwd. Je zag daardoor een beweging dat mensen verhuisden naar de nieuwe wijken. Dat deden wij ook. Heel even in 1980 hebben we overwogen om de stad te verlaten, dichter bij familie te wonen in Gelderland. Maar ach, de afstanden zijn klein en inmiddels hadden we al een sociaal leven opgebouwd. 
Dus verhuisden we naar de Punter, toen de Kustwijk werd ontwikkeld. Daar hebben we 23 jaar met heel veel plezier gewoond."

Huizen aan het water

Als je ergens fijn woont op een mooie plek met leuke buren, dan hoef je niet zo nodig weg

Alsof het zo moest zijn

Toch begon het te kriebelen. Hoe leuk zou het zijn als ze een eigen huis konden bouwen? Klaas: “We zijn eind jaren 90 naar een bijeenkomst geweest voor nieuwbouwkavels. We hebben ons ingeschreven, maar werden helaas meerdere keren uitgeloot. Toen kwam deze woning waar we nu wonen voorbij. Een nieuw project aan het water in de Landstrekenwijk. We kregen een optie op onze eerste keuze; alsof het zo moest zijn. Als ik zelf een woning had ontworpen, kwam dit heel dicht in de buurt!” 

Tijd voor een nieuwe stap?

Nu wonen Klaas en Gerda alweer 23 jaar in deze woning. Tijd voor een nieuwe stap? Gerda: “Nee, wij hoeven echt niet weg hier. We wonen hier zo fijn, met veel ruimte om ons heen. Het water om de woning zorgt voor een extra ruimtelijke beleving en toch woon je fijn in een buurt met buren aan alle kanten. Dus het beste van beide!

We kunnen de drukte opzoeken in de stad en de omliggende steden. Binnen driekwartier zijn we bij familie en als we thuiskomen is het heerlijk rustig. Ieder seizoen geeft onze woning een andere sfeer. We hebben de afgelopen jaren zowel gevaren als geschaatst. En al gaan we graag op vakantie, thuis voelt eigenlijk net zo."

Ieder seizoen geeft de woning een andere sfeer